Poznajmy nasze gospodarstwa agroturystyczne. Sierpnica - „Brodowo” (Świerkowa 19).
Marek i Wanda Brodowie mają dwóch dorosłych synów, Marcina i Piotra. Od urodzenia związani z Sierpnicą nie myślą o ułożeniu sobie życia gdzie indziej niż na ojcowiźnie. Dla potwierdzenia tego starszy Marcin przyjął na siebie zaszczytny obowiązek społeczny - został sołtysem. Brodowie wrośli już w grunt Sierpnicy, zakorzenili się na dobre, choć przybyli tu w roku 1978 z Wałbrzycha. Senior rodziny, Marek, z namaszczeniem pokazuje nam dokument, pamiątkowe zdjęcie sypiącego się budynku wiejskiego, którego stał się właścicielem przed laty. Trudno uwierzyć, że ta ruina, to ten sam dom, gdzie obecnie siedzimy w przyjaznej świetlicy obok kontuaru barowego, pijemy kawę i rozkoszujemy się widokiem stawów rybnych w gąszczu iglaków i krzewów. Ten sam dom oglądamy też w czasach przedwojennych, to typowa posiadłość bauera, zajmującego się uprawą roli i hodowlą bydła. Gdy Marek Broda znalazł się tutaj usiłował robić to samo. Budynek w opłakanym stanie i kilka hektarów gruntu nabył z tzw. funduszu ziemi. W miarę upływu lat dokupił jeszcze 50 ha i stał się gospodarzem całą gębą. Ale nie był to czas dobry dla rolnictwa. Tu w trudnych warunkach górskich uprawa roli i hodowla stawały się coraz bardziej nieopłacalne. Próbował się ratować hodowlą bydła mlecznego, później gęsi i kaczek, ale wciąż była to walka o przetrwanie. W końcu zajął się biznesem, prowadził sklep spożywczy w sąsiedniej Głuszycy Górnej. Dopiero w 2002 roku zdecydował się przejść na nowe tory - utworzyć gospodarstwo agroturystyczne. Nie bez znaczenia był tutaj rosnący ruch turystyczny na Osówkę. Pięknie położona na zboczu wzniesienia posiadłość Brodów jest tuż przy drodze. Bezpośrednio obok znajdują się dwa majestatyczne stawy. Marek Broda dostrzegł prosperity ”Łowiska Pstrągów” Jerzego Rudnickiego w Łomnicy. Dlaczego nie spróbować zrobić tego samego. Oczywiście, do tego potrzebne są pieniądze. Wyjście było tylko jedno. Podzielić leżące odłogiem grunty na osobne działki i szukać nabywców. W ten sposób Marek Broda znalazł środki finansowe do adaptacji budynków na potrzeby turystów i gruntowne porządki w obejściu.

Poznajmy nasze gospodarstwa agroturystyczne. Sierpnica - „Czym chata bogata” (Świerkowa 27).  Lidia Stelińska, wnuczka leśniczego i zawołanego myśliwego wyniosła staropolskie tradycje kulinarne z domu.
Wie, że nie ma nic lepszego jak domowa kuchnia i proste wiejskie potrawy. Szkopuł w tym, by były one sporządzane z naturalnych produktów z własnego pola, ogrodu, stawu lub pobliskiego lasu, a więc w pełni ekologiczne. Ozdobą stołu jest barszczyk z grzybkami lub żurek na swojskim zakwasie, albo rosół z kołdunami, a do tego gołąbki , pierożki z jagodami, tradycyjny schabowy z kapustą, smażone lub wędzone ryby z własnego stawu. Miód też jest ze swojej pasieki, a pasztet domowy według trzymanej w tajemnicy receptury babuni. Goście mogą się zabawiać w zgaduj zgadulę jakie zioła i przyprawy dodają mu niepowtarzalnego smaku i zapachu.
Bo pani Lidia czerpie z bogatego zasobu ziół, w jakie obfitują tutejsze łąki pełnymi garściami. A jest jej łatwiej niż każdemu innemu zbieraczowi, bo przecież jest z zawodu farmaceutką.
- Tutejsze łąki są miodo i ziołodajne w skali niespotykanej gdzie indziej. Mało jest osób, które zdają sobie z tego sprawę - mówi p. Lidia z przekonaniem - mają one walory równe ziołom alpejskim, rosną zresztą na podobnej wysokości.
Trudno się dziwić, że w gościńcu państwa Stelińskich podaje się do każdej potrawy osobiście dobrane przez nią mieszanki ziół, a herbata pachnie melisą, zaś źródlaną wodę wzbogaca się cytryną i truskawkami.

Nasze miasto - nasz dom Czas na Grzmiącą!
W tej historyczno – wspomnieniowej penetracji w kilkunastu odcinkach cyklu „Nasze miasto – nasz dom” moja uwaga skupiła się obok samej Głuszycy i nierozerwalnie związanej z nią Głuszycy Górnej, na dwóch niezwykle atrakcyjnych pod względem turystycznym wsiach. Pierwsza z nich, to Sierpnica, fantastycznie położona wieś w przełęczy górskiej rozdzielającej Masyw Włodarza od głównego masywu Gór Sowich z Wielką i Małą Sową, przez całe półwiecze PRL-u umierająca powoli i sukcesywnie, aby zupełnie niespodziewanie wyłonić się jak feniks z popiołów od kiedy otwarte zostały podziemia Osówki. Druga, to Łomnica, owiana legendą poniemiecka wieś letniskowa, położona w urzekających pięknem krajobrazów Górach Suchych, z panoszącą się ponad innymi szczytami czeską wieżą widokową na Ruprechtickim Spiczaku i górującym jeszcze wyżej, majestatycznym Waligórą. Sierpnica odżyła, gdy poprowadzono przez wieś asfaltowe gościńce do Walimia i do Rzeczki, a ponadto przybierający na sile z roku na rok ruch turystyczny na Osówkę, odsłonił znane tylko wytrawnym piechurom olśniewające piękno krajobrazów. Łomnica zasłynęła wyciągiem narciarskim na zboczach Słodnej, a następnie gospodarstwami agroturystycznymi Z. Sosnowskiego, E. Mojsy, no i wreszcie Łowiskiem Pstrąga J. Rudnickiego, które dziś oblegane jest w soboty i niedziele niczym klasztor Cystersów w Krzeszowie.
Sierpnica, Łomnica, to perły w koronie Głuszycy, ale nie tylko. Walory krajobrazowe kolejnej wsi - Grzmiącej, nie odbiegają tak daleko, a atrakcji też nie brakuje, bo przecież tędy prowadzi najczęściej uczęszczany szlak turystyczny na Rogowiec, a idąc wciąż pod górę przez wznoszącą się coraz wyżej, wijącą się nad potokiem zwartą wieś, napotykamy po drodze nie tylko nowo zbudowane, wyremontowane, tonące w kwiatach i bujnych iglakach, kolorowe domy, ale także ciekawe architektonicznie, zabytkowe budowle, jak słynny kościółek drewniany Narodzenia NMP z połowy XVI wieku.